Generali Życie – Opłata Dystrybucyjna
Początek 2018 r. przyniósł kolejną ciekawą próbę obejścia [...]
Czym właściwie jest Opłata Dystrybucyjna?
W związku z ugruntowaniem się linii orzeczniczej dotyczącej abuzywności tzw. opłat likwidacyjnych pobieranych z rachunku Klientów w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy (polisolokaty), Towarzystwa Ubezpieczeniowe podjęły działania mające na celu sformułowanie postanowień Ogólnych Warunków Umowy w taki sposób, by przy bliższym zapoznaniu z ich treścią nie można było zarzucić stosowania obciążeń likwidacyjnych w przypadku rezygnacji z produktu. Jednym z takich rozwiązań było wprowadzenie przez Generali Życie do oferowanych polisolokat Opłaty Dystrybucyjnej.
Opłata Dystrybucyjna w praktyce zbliżona jest do umieszczanej przez inne Towarzystwa Ubezpieczeniowe opłaty warunkowej. Różnica polega na tym, iż w przypadku opłaty dystrybucyjnej potrącenie procentowo określonej kwoty z tytułu wpłacanych przez Klienta składek w pierwszym roku trwania polisy następuje w momencie rozwiązania umowy (nie zaś jak w przypadku opłaty warunkowej już w pierwszym roku wpłacania składek). W związku z tym w przypadku pobrania opłaty dystrybucyjnej jest ona odpisywana od sumy zgromadzonych środków na dzień rozwiązania umowy – tym samym w przypadku spadku wartości udziałów pozostaje ona na niezmiennym poziomie nominalnym. Ponownie zatem nie ma znaczenia wartość zgromadzonych środków na rachunku na koniec trwania umowy ubezpieczenia, a jedynie wysokość uiszczanej składki (w okresie miesięcznym/kwartalnym lub rocznym). Wobec powyższego konsument nie jest w stanie rozwiązać umowy bez utraty środków wpłaconych w pierwszym roku jej trwania.
Zazwyczaj przy rezygnacji konsumenta z dalszego uczestnictwa w inwestycji Generali Życie określało ile % z tytułu składki pierwszorocznej zostanie potrącone konsumentowi z sumy zgromadzonych na koniec trwania umowy środków. Tym samym już w czasie trwania umowy Generali potrącało z rachunku klienta nawet do 120% środków wpłaconych w pierwszym roku trwania umowy.
Orzecznictwo sądowe jednoznacznie opowiedziało się za uznaniem, iż procentowe ukształtowanie postanowień umownych, które bez względu na wartość rachunku umożliwia potrącenie bliżej nieokreślonej kwoty stanowi klauzulę niedozwoloną.